توانایی، صلاحیت، سزاواری و شایستگی شخص برای برخورداری از حق یا اینکه آن را به مرحله اجرا درآورد یا درمقابل دیگری ملزم به انجام کاری شود « اهلیت» گفته می‌شود. اهلیت دو نوع است: الف) «اهلیت تمتع» که از مصدر باب تفعل است. به معنای برخورداری، که توانایی دارا شدن حق است. ب) «اهلیت استیفا» که ازمصدر باب استفعال به ...

ادامه مطلب »